Exact 4 weken geleden zat ik in mijn uppie op Ibiza. Wat een relaxte minibreak zou worden om op te laden, even tijd voor mezelf en mijn bedrijf, veranderde in een bizarre toestand. Het Corona-virus overmande Spanje. De noodtoestand werd uitgeroepen, terwijl ik die dag een doodnormale koffiedate had. Alles veranderde die dag. Het werd een dag met een zwart én een gouden randje. Over hoe diepe angst en intens geluk naast elkaar kunnen bestaan. En hoe je daar zélf altijd een keuze in hebt...
Ons 'laatste' terrasje
“Zin om te zien waar ik momenteel verblijf?”, vraagt ze me. "Het is misschien wel het mooiste plekje dat je ooit gezien hebt op Ibiza!". We hebben net de was samen gedaan in het dorp. Met een sporttas tussen ons in sjouwen we over de parkeerplaats. Heerlijk om weer even met iemand te keuvelen na een paar dagen alleen op het eiland. We troffen elkaar vanmiddag na maanden weer op een terrasje bij de Passion. Niet wetende dat dit terrasje voorlopig de laatste keer zou zijn voor ons allebei. Bij de haven mijmeren we verder over onze levens, ons werk, ons geluk en uitdagingen. We zijn nog lang niet uitgepraat, dus ik besluit mee te gaan naar 'haar' berg…
Rocky Roadtrip
"De weg er naartoe is hier en daar een kleine uitdaging", roept ze me nog gekscherend toe. Ik lach haar toe en stap vrolijk in mijn wagentje met de muziek op 10. Zodra we uit het dorp rijden, verandert de weg al snel van smooth geasfalteerd, naar iets onbestemds dat meer lijkt op één van de paadjes uit de Oostenrijkse bergen die ik vroeger met mijn ouders beklom. In mijn huurwagentje probeer ik als een soort ontspoorde coureur de gaten en keien te vermijden. We rijden rakelings langs een ravijn. Op een gegeven moment stapt ze uit. Met een brede glimlach vertelt Irene dat dit zo’n mooi uitzicht is op haar plek. Ze wijst naar iets wat een speldenknopje lijkt ergens op een heel ándere berg. "Kijk dáár gaan we heen", roept ze verrukt uit. Oh my, we zijn er nog lang niet…!
angsten loslaten
Het is inmiddels een uurtje of half zes en ik begin aardig zenuwachtig te worden dat ik straks in het donker terug moet. Wat een energy-sucker! Dus ik neem een besluit. Want stiekem vind ik dit namelijk fantastisch. Schuddend en hobbelend achter een vrouw aanrijden voor wie dit gewoon dagelijkse kost is. Ze draait haar hand er niet voor om. Daar boven op die berg, volledig verlaten, leeft zij in haar paradijs. Ik mag daar voor even zijn. Wat een voorrecht! Ik gooi mijn angsten overboord en kijk om me heen. Wat een schitterende uitzichten. Ik stop nog een paar keer om het goed op me in te laten werken. Dit is het Ibiza waar ik zo kalm en gelukkig van word.
oorverdovende stilte
Eenmaal boven op de berg stap ik uit en ervaar ik een stilte die ik in tijden niet heb gehoord. Oorverdovend. Samen lopen we over haar berg. Ze laat me alles zien. De verschillende uitzichten, de terrassen, de planten, de eeuwenoude bomen. We hangen samen de was op in de boomgaard. Ik vertel haar dat me dit zo raakt. Het doet me denken aan het huisje in Warnambool (Australië) waar we tijdens onze wereldreis ‘woonden’. Daar hing ook zo’n prachtige oude waslijn. Ik, met mijn hekel aan huishoudelijke taken, was daar verrukt om de frisse was in de buitenlucht in alle rust en onverdeelde aandacht én in het warme zonnetje op te hangen. Een ultiem geluksgevoel.
de vooravond van de 1,5 meter
We ploffen voldaan met een biertje op de bank. En dan horen we het heftige nieuws. Er komt een lockdown in heel Spanje in verband met Corona. Langzaam zien we de zon achter de bergen verdwijnen. Irene kookt een heerlijke maaltijd van verse groenten. We delen onze zorgen, angsten en gedachten over de gevolgen van dit virus. Ik vraag me af ik nog wel naar huis kan. Irene zegt: "lieverd, als het niet lukt, kom je maar fijn bij mij op de berg". Wat een liefde en hoe geruststellend. Ik besluit alle zorgen van me af te laten glijden. Er is niks wat ik nu aan deze situatie kan veranderen. We staan op de vooravond van een nieuw leven. Het leven van de 1,5 meter afstand maatschappij. Op dit moment hebben we alleen nu. Dit uitzicht, de bomen, de bloemen, de maan...(help, ik moet ook nog die berg af in het pikkedonker!) en elkaar. We kijken elkaar aan en weten: het komt goed. One way or another.
Irene leerde ik een aantal jaren geleden kennen via haar website. We hebben elkaar nu meerdere malen ontmoet op Ibiza oa tijdens een training die ze gaf. Ons werk heeft veel overeenkomsten qua missie. We nemen mensen mee op een letterlijke en/of figuurlijke reis en brengen ze opnieuw in contact met zichzelf en hun diepste verlangens. We herkennen de glinstering bij elkaar in de ogen. En al zijn we nog zo verschillend, er zijn duidelijke overeenkomsten: twee avontuurlijke Pippie's met beiden hun eigen uitdagingen in het leven en een hart vol liefde voor mensen, natuur en je dromen dóen. Irene (Soul Island Ibiza) werkt op Ibiza, in Amsterdam en Antwerpen. Ze geeft nu tijdens de Coronatijd iedere dinsdag een gratis webinar.
Hulp of inspiratie nodig? Juist in deze Corona-tijd!
Wil je juist nu inspiratie of begeleiding bij jouw persoonlijke uitdagingen? Wil je meer focus, balans of werken aan je mind-set? Ik help je graag! Bel (06-15113031) of mail me (judith@triffid.nl) voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek via Zoom of Whatsapp videobellen!
"In mijn leven heb ik inmiddels een boel grote en kleine dromen mogen realiseren. Van onze langgekoesterde wereldreis met z'n vieren, het roer omgooien op werk- en woongebied, mijn vergeten passies weer leven inblazen tot aan het doorbreken van onverwoestbare patronen en het werken aan mijn mindset. Sinds een aantal jaren geef ik als Droomcoach mijn kennis en ervaring op dit gebied met veel liefde door. Nog steeds verwezenlijk ik dagelijks kleine en grote dromen en loop ik net als ieder ander tegen flink wat uitdagingen aan. Van mijn grootste vijand “Harrie” in mijn hoofd tot aan hysterische, onverwachte of uitdagende situaties. In mijn blogs neem ik je graag mee in mijn persoonlijke avonturen, mijn verwonderingen en ervaringen op het gebied van je dromen dóen. Verhalen recht uit mijn hart. Die misschien herkenbaar zijn, je energie en inspiratie geven of wellicht een glimlach op je gezicht toveren".
Judith Runsink, Droomcoach